대통령기록관 홈페이지로 이동합니다

درباره کره

کره به دنبال توسعه معجزه آسایش در طول ۵۰ سال گذشته، در حال حاضر ملتی پر جنب و جوش و مدرن است که هنوزهم فرهنگ سنتی خود را حفظ می کند.

جمهوری کره یک کشورآسیایی کوچک در شرق دور است. اگر چه این کشوراز نظر مساحت در رتبه ۱۰۹ جهان قرار دارد، مرکز فعالیت اقتصادی، فرهنگی و هنری است. کره در اوایل قرن ۲۰ مستعمره ژاپن شد و بعد، متحمل جنگ کره (۱۹۵۳-۱۹۵۰) گردید، اما در یک دوره کوتاه رشد اقتصادی شگفت انگیزی را با عنوان "معجزه هان ریور"، به دست آورد.

امروز، کره یک کشور صنعتی است که درسطح بالای جهانی قرارگرفته است. در صنایع نیمه رسانا، خودروسازی، کشتی سازی، ساخت فولاد و فن آوری اطلاعات، کره در بازارهای جهانی پیشرو است. کره میزبان بازیهای المپیک ۱۹۸۸سئول و جام جهانی ۲۰۰۲ کره - ژاپن بود. اخیرا، دراما ، فیلم و موسیقی کره ای بسیاری از مخاطبان در کشورهای آسیایی و فراتر از آن را به خود جذب کرده ، چیزی به نام " موج کره ای" را ایجاد کرده است. کره ای که اکنون در جامعه بین المللی ایستاده، در سال ۲۰۱۰ همراه با ملت خود، اولین کشور آسیایی بود که به گروه بیست (G20) پیوست و میزبان اجلاس گروه بیست (G20) در سئول شد."

عمومی


(کره جنوبی) جمهوری کره


(۲۰۱۲)(۱۰.2میلیون نفر جمعیت) شهر سئول


(Taegeukgi)ته گِک گی


( Mugunghwa، گل ختمی )موگونگ هوا


(۲۰۱۲) ون(won)(۱دلار آمریکا= ۱۱۲۷ ون)


(خط : هَنگل) زبان کره‌ای

مردم


(۲۰۱۲)۹۵.۵۰ میلیون نفر(کره جنوبی
*ساکنان خارجی (از جمله ساکنین کوتاه مدت):۴.۱میلیون
*شهرها به ترتیب جمعیت: سئول (۲.۱۰ میلیون)، بوسان (۵.۳ میلیون)، اینچان (۸.۲میلیون)، دگو (۵.۲میلیون)، دجان (۵.۱میلیون)، گوانگجو (۵.۱ میلیون)، اولسان (۱.۱ میلیون) (۲۰۱۲)


سن متوسط ۹.۳۸ سال (۲۰۱۲)

جمعیت فعال اقتصادی ۵.۲۵میلیون (۲۰۱۲)

نرخ رشد جمعیت ۴۵.۰٪ (۲۰۱۲)

متوسط العمر المتوقع


سرشماری سال ۲۰۰۵، دین نیمی از جامعه را نشان داد. در میان آنها، ۱۰۷۲۶۴۶۳ بودایی، ۸۶۱۶۴۳۸ پروتستان و ۵۱۴۶۱۴۷کاتولیک سه دین غالب را شامل می شوند.

حکومت


جمهوری با رئيس جمهور که برای یک دوره ۵ ساله و با رای مستقیم مردم انتخاب می شود. تقسیم قدرت بین قوای مجریه، مقننه (مجلس ملی یکپارچه) و قضاییه
پارک گئون های از ۲۰۱۳


سن ۱۹ سالگی


ریاست جمهوری: هر ۵ سال
شورای ملی: هر ۴ سال
دولت های محلی: هر ۴ سال

اقتصاد

تولید ناخالص داخلی ۱۱۲۹ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۲)
سرانه درآمد ناخالص ملی ۲۲۷۰۸ دلار آمریکا (۲۰۱۲)
نرخ رشد تولید ناخالص داخلی: ۰.۲٪ (۲۰۱۲)
ذخایر تبادل خارجی: ۳۱۷ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۲)

صادرات ایالات متحده۵۴۸ میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۲)

واردات ایالات متحده ۵۲۰میلیارد دلار آمریکا (۲۰۱۲)


نیمه رساناها، اتومبیل، کشتی، لوازم الکترونیکی مصرفی

تلفن همراه، تجهیزات مخابراتی،

فولاد و مواد شیمیایی.

پرچم ملی : ته گک گی(Taegeukgi)

The National Flag - Taegeukg پرچم ملی کره، ته گک گی (Taegeukgi)، متشکل از یک دایره ته گک ( taegeuk ) درمرکز و چهار سه خطی است - گان(GEON=آسمان)، گُن (gon= زمین)، گَم (gam= آب)، و ری ( ri = آتش) - که در هر یک از چهار گوشه دریک پس زمینه سفید قرار دارند.

پس زمینه سفید نماد روشنایی و پاکی و نشان دهنده صفت ملی صلح دوستی کره است. دایره ته گک ( taegeuk ) در مرکز نماد هماهنگی یین ( yin= آبی) و یَنگ (yang = قرمز) است. دایره این مفهوم را نشان می دهد که همه چیز در جهان از طریق تعامل یین و یانگ ایجاد شده و توسعه می یابد.

چهار سه خطی اطراف دایره ته گک (taegeuk ) به معنای فرآیند یین و یَنگ است که مارپیچی از تغییر و رشد را تحمل می کنند و آسمان و زمین و آب و آتش نامیده می شوند.

این چهار سه خطی، در ترکیب با دایره ته گک (taegeuk ) در مرکز، ظاهری هماهنگ ومتحد را می سازد.


سرود ملی - اَگوک گا(Aegukga)

The National Anthem - Aegukga َگوک گا(Aegukga) به معنی "ترانه ای از عشق برای کشور" است و به عنوان سرود ملی جمهوری کره خوانده می شود.

در طول دوران روشنگری در اواخر سلسله چوسان( ۱۹۱۰- ۱۳۹۲ میلادی ) بود که آهنگ ها و اشعار مختلفی تحت نام اَگوک گا(Aegukga) خوانده می شد. دُنگ نیپ سین مون (DongnipSinmun ، اخبارمستقل ) که در سال ۱۸۹۶ تاسیس شد، چندین نسخه از اشعاررا برای اَگوک گا (Aegukga) منتشر کرد. با این حال، مشخص نیست که آنها با چه لحن و آهنگی خوانده می شدند. سوابق نشان می دهد که یک گروه موسیقی نظامی به سبک غربی در طول امپراتوری بزرگ کره تشکیل شد و اَگوک گای امپراتوری ده هَن (Daehan) را در رویدادهای مهم ملی سال ۱۹۰۲ اجرا کرد.

ایک ته(Ik-tae)، آهنگساز کره ای که در آن زمان در خارج از کشور فعال بود، فکر کرد تاسف بار است که سرود ملی کره جنوبی اَگوک گا(Aegukga) با آهنگ کشور دیگری خوانده شود. سال ۱۹۳۵ او آهنگ جدیدی ساخت که دولت موقت خیلی زود آن را به تصویب رساند. درحالی که کره ای های خارج از کشور سرود را با آهنگ جدید می خواندند، کسانی که درداخل بودند تا پس از آزادی در سال ۱۹۴۵ همچنان ازآهنگ الد لانگ سین ( Auld Lang Syne ) استفاده می کردند.

پس از تاسیس جمهوری کره در سال ۱۹۴۸، خواندن سرود اَگوک گا(Aegukga) با آهنگ جدید در تمام توابع دولتی شروع شد. آهنگ جدید به سرعت در سراسر کشور گسترش یافت و در چندین کتاب درسی نیز منتشر شد. سرود ملی کره جنوبی ، اَگوک گا(Aegukga) در خارج از کشور نیز به طور گسترده ای منتشر شد؛ و بصورتی پایدار و محکم به عنوان سرود ملی این کشور ریشه می گیرد.

TOP