“Anne-Babamdan sadece birisi değil her ikisi birden vurularak öldürüldü. Bu acımasız gerçeklikten sadece nefret ettim.” (‘Çaresizlikten kaskatı, Umutla motive olmuşum’ adlı Otobiyografisi)

Ağustos 1974 yılında Park Geun-hye, Kore'ye dönmesini söyleyen acil bir mesaj aldı. Toplanıp havaalanına aceleyle giderken bir gazete bayiinin önünden geçti ve gözü başlıklardan birine takılarak dona kaldı.

‘First Lady " Bayan Park, Öldürüldü’

Annesinin fotoğrafının üzerinde, park Geun-hye şu kelimeyi oku, “Suikast.” Park Geun-hye annesininin trajik ölümünü ilk defa bu şekilde öğrendi. “O an hissettiğim acı keskin bir bıçağın kalbime batması gibiydi diye anlattı.

Beş yıl sonra, 26 Ekim 1979’da, babası Başkan Park Chung-hee de öldürüldü. Park Geun-hye haberi 27 Ekim'de sabah erken saatlerde aldı. “Sınırında her şey yolunda mı?” Babasının ölümü sadece kişisel bir kayıp değil, aynı zamanda Askerden arındırılmış bölgede her an dengeyi bozabilecek ulusal bir krizdi.